تمامی مورخین نوشته اندکه امام جواد(ع) درسن25سالگی

دربغداد ازدنیارفته است،ابن آشوب درمناقب می نویسد:زمانی که

مامون ازدنیارفت،برادرش معتصم عباسی به خلافت رسید،حدود دوسال

ونیم گذست ومعتصم که حسادت امام جواد(ع) رابه دل گرفته بودوتصمیم

به قتل امام گرفت.دراین رابطه به همسرامام-ام فضل-که دخترمامون بود

پیشنهاد کردکه امام رامسموم کند.ام فضل که کینه امام رابه دل داشت

این پیشنهاد راپذیرفت وامام رابا انگوررازقی که درآن سم ریخته

بودمسموم نمود.وقتی امام ازانگورمیل فرمود،آن ملعون پشیمان شد

وشروع به گریه نمود.

امام فرمود:چرا گریه می کنی؟

خداوند دردی رابرتومسلط کند که قابل علاج نباشد

وبلایی دهدکه امکان مخفی کردن نداشته باشی!

نوشته اندکه نفرین امام واقع شد ودرهمان روزدرفرج ام فضل،دردی

عارض شدوهرچه طبیب ها معالجه کردندموثرواقع نشدتاآنکه ازحرم معتصم

بیرون آمد وآنچه داشت صرف مداوای آن مرض کرئوچنان درمانده شدکه به

 گدایی ازمردم روی آورد.

شهادت امام جواد(ع) ازیک سو شبیه  امام حسن مجتبی(ع) است

که به دست زنش جعده شهیدشدوازسوی دیگرشبیه شهادت

 امام حسین(ع) است که تشنه به شهادت رسید.

 

اشعاری ازحضرت جواد(ع)

خون شداز غم دل خداجویم                       دردبسیارونسیت دارویم

می فشانم سرشگ ومی گویم                         یاجوادالائمه ادرکنی

سینه ای پرشراردارم من                        دل وجان فکارم دارم من

درجهان با توکار دارم من                            یاجوادالائمه ادرکنی

ای روح عباتی مارا                                  عذرخواه قیامتی مارا

جان زهرا عنایتی مارا                              یاجوادالائمه ادرکنی

 

موضوع مطلب : مذهبی